Na pytanie, kiedy Święci stają mi się bliscy, bez zawahania odpowiem:

gdy w ich historiach odnajduję… fragment swojej.

„Znam” Joannę od lat, ale dopiero, gdy całkiem niedawno zagłębiłam się w jej biografię

i odkryłam pewien mały szczegół – stała mi się bliższa i realniejsza.

 

Joanna zmagała się z poszukiwaniem własnej ścieżki życiowej, swojego powołania.

Chciała służyć ludziom i po ukończonych studiach medycznych wyjechać na misję do Brazylii.

Rozeznawała, modliła się i przygotowywała do wyjazdu przez kilka lat.

Jednak z powodu panujących tam warunków i jej słabego zdrowia, do wyjazdu nie doszło.

 

Próbuję wyobrazić sobie, co Gianna musiała czuć. Wielkie rozczarowanie i niezrozumienie? Żal po niespełnionym marzeniu? Może zadawała sobie pytanie: co dalej?

​

Kilka lat temu doświadczyłam czegoś podobnego. Głęboko wierzyłam, że Bóg złożył w moim sercu pewne pragnienie, pewne marzenie. Niestety, ani długi czas oczekiwania, ani próby działania nie przynosiły efektów, a we mnie narastał żal i niezrozumienie całej sytuacji. Czy źle rozeznałam? Czy Boży zamysł jest inny? 

Dlaczego Bóg do tego dopuścił? 

 

Joanna odczytała w swojej historii wolę Bożą. Zrozumiała, że Pan Bóg ma inny plan na jej życie.

A mnie jej świadectwo przepełnia nadzieją i wiarą w to, że chociaż Boże prowadzenie często jest

zawiłe i niezrozumiałe, to jednak warto Mu zaufać… 😉

​

​

Patrycja